Manevi yenilenme aylarina, gönlümüzün aydinlik kandillerine, kuruyan canimizin sifali sularina, baharin müjdecilerine, ruh ikliminin tatli esintilerine nihayet kavusuyoruz. Üç mübarek ay her yil bizi diriltmeye, bizi derlemeye, bizi toparlamaya geliyor. Bir manevi yil basina giriyoruz. Dünyayi, korkuyu, merhametsizligi, çürüyen yanlarimizi, dagilan kalbimizi, kararan gözlerimizi nihayet geride birakacak Rabbimizin müjdelerine nail olmanin, O’nun (cc) rahmet deryasina erismenin huzurunu tadacagiz.
Bir gönül ve ibadet yenilenmesi mevsimindeyiz. Bedenimiz oruçla, ibadetlerle; ruhumuz manevi reçetelerle, zikirle, duayla tedavi olacak, dinlenecek, yenilenecek. Kis bitiyor, bahar geliyor. Bu bahar ibadet bahari, gönlümüzün bahari. Yeryüzünün ve gökyüzünün bahari. Hem kendimizin hem ümmetin bahari. Mazlumlarin, kimsesizlerin bahari.
Kalbimize dönelim, Allah’a dönelim. Uzun emellerle yordugumuz bedenimiz ve zihnimiz yeniden ve taze bir ibadet mevsimine girecek. Müjdeler üstüne müjdeler olan aylara erdik.
Resulullah Efendimizin izinde, sahabe efendilerimizin yolunda tertemiz günler ve geceler bizi bekliyor. Elbette her gün ve gece onlardan ayri ve gayri olamaz. Ancak bu üç ay ayri bir dönem, ayri bir mevsim. Topyekün, genç ihtiyar, çoluk çocuk, kadin erkek ayri bir hassasiyet içindeyiz. Recep, Saban ve nihayet aylarin sultani Ramazan hanelerimize, gönüllerimize konuk olacak. Konuklar rizkiyla, nasibiyle gelecek. Ibadetler, zikirler, dualar, salavatlar, hatimler, mukabeleler getirecek bizlere. Ve hepsini de bize birakacak bu nimetlerin. Biz onlara sahip çikmasini bilelim. Biz onlari en güzel sekilde agirlayalim. Misafir yine gelir de belki seneye bizi evde bulamayabilir.

(Yazinin tamami derginin 79. sayisinda.)