Kardeslerim, Seyh Hazretlerine karsi olan ilgi ve alakanizdan dolayi ben fakir kul olarak Allah’a hamd ve sükrediyorum. Çünkü Seyh Hazretleri, sizlerin manevi babasidir. Hiç süphesiz manevi baba insan için soy babasindan daha faydalidir. Çünkü biyolojik yani soy babasi insanin bedeni için faydali olan basak bir deyimle dünya hayatina yarayacak olan yeme, içme, giysi ve tedavi gibi islerle ugrasir. Manevi baba ise insana ruhen fayda verir. Biyolojik babanin faydasi sadece dünyada, manevi babanin faydasi ise hem dünyada hem ahirette geçerlidir. Çünkü insanin sahip oldugu en degerli sey ruhudur. Ruh ile ilgilenilmedigi zaman ruh, kötü bir sekle bürünür ve onun yansimalari vücuda da akseder. Günah deryasina dalan, Allah’in yasakladigi sehvet çukurlarinda bogulan ve günahtan günaha kosan insan, suçtan suça kosusturmak suretiyle canavarlardan daha tehlikeli birisi olur ve insanliktan çikar.

Oysa bu insan ruhunu temizleyip manevi kirlerden arindirsa idi örnek bir sahsiyet haline gelebilirdi. Böylece yaratilis maksadina uygun hareket etme sansini elde eder, Ilahi emirleri yerine getirir, sadik, güvenilir, mütevazi bir insan olurdu. Kendisi için arzu ettigi güzellikleri baska insanlar için de ister, kendi namusunu korudugu gibi komsusunun namusunu da korur ve Nebevi ahlak ile ahlaklanmis olurdu. Sonuçta, Allah’in yasakladigi bölgeden uzak dururdu. Manevi kirlerden arinmis birisi, kimseyi aldatmaz, yalan söylemez, hainlik yapmaz, haram yemez, kötü insanlarla bir araya gelmez ve egri bügrü yollarda yürümez.

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisinin Agustos (2014) sayisinda.)