Önce üç ayet-i kerime:
Hazret-i Ibrahim ve oglu Hazret-i Ismail, “Ey Rabbimiz onlara içlerinden/aralarindan senin ayetlerini okuyacak, onlara Kitab’i ve hikmeti ögretecek, onlari arindiracak bir peygamber gönder. Süphesiz sen azz ve hakîmsin, hikmet sahibisin.” (Bakara, 129)

“Size içinizden ayetlerimizi okuyan, sizi arindiran, size Kitab’i ve hikmeti ögreten ve bilmediklerinizi bildiren bir Resul gönderdik.” (Bakara, 151)

“Gerçekten Allah mü’minlere büyük bir lütufta bulundu: Kendi içlerinden onlara ayetlerini okuyan, onlari temizleyen, onlara Kitab’i ve hikmeti ögreten bir Resul gönderdi.” (Al-i Imran, 164)

Simdi üç hadis-i serif:
“Hikmet mü’minin yitik mali gibidir. Onu buldugu yerde alir.” (Ibn Mace, Zühd, 15)

“Süphesiz bazi siirler vardir ki hikmettir.” (Buhari, Edeb, 90)

“Ben hikmet eviyim, Ali onun kapisidir.” (Tirmizi, Menakib, 20)

Simdi o ayet:
“Allah hikmeti diledigine verir. Kime hikmet nasip etmisse muhakkak ona çok hayir verilmistir. Bunu olgun akil sahiplerinden baskasi düsünemez.” (Bakara, 269)

Kur’an-i Kerim’in bazi kelimeleri genis kapsamlidir. Pek çok konuyu içine alir. Tek kelime ile tercümeleri mümkün degildir. Mutlaka tefsire, genis açiklamalara ihtiyaç duyarlar. Hikmet bu kelimelerdendir./br>
Elmalili Muhammed Hamdi Yazir (ö. 1942) meshur tefsirinde yukaridaki ayeti önce tercüme sonra da tefsir etmistir. Meal söyle: “Allah vâsi oldugu içindir ki her kime dilerse hikmet verir. Vermek için hiçbir kayit ile mukayyet olmaz. Men-i mefsedet ve celb-i maslahat edecek sebebiyet ve hakimiyeti ilm-i hak ve bi’l-irade fi’l-i sevap ile alimiyet-i faile ve failiyet-i nafiayi yalniz kendine hasretmez de erbab-i ukûlden diledigine dahi verir.

(Yazinin tamami Ilim ve Irfan dergisi Haziran (2014) sayisinda.)